Lasy Nadleśnictwa Ostrów Mazowiecka stanowią wschodni kraniec Puszczy Białej. Powierzchnia  wynosi blisko 20 tyś. ha.

Teren nadleśnictwa według regionalizacji przyrodniczo-leśnej położony jest w IV Krainie Mazowiecko-Podlaskiej, Dzielnicy V -  Niziny Podlaskiej i Wysoczyzny Siedleckiej, mezoregionach: b - Wysoczyzny Łomżyńskiej, c - Wysoczyzny Bielskiej, d - Doliny Dolnego Bugu. Według regionalizacji fizycznogeograficznej (Kondracki, 1998), teren ten znajduje się na pograniczu dwóch obszarów: Europy Zachodniej i europy Wschodniej kontynentu europejskiego. Geograficznie powiat ostrowski położony jest na terenie Niziny Północnomazowieckiej, mezoregionu Międzyrzecza Łomżyńskiego ograniczonego dolinami Narwi i Bugu.

Obszar nadleśnictwa położony jet w zasięgu zlodowacenia środkowopolskiego, stadium warciańskiego. Na większości obszarów przeważają równoległe równiny moreny dennej, ukształtowane w warunkach silnych i długotrwałych denudacyjnych i akumulacyjnych procesów peryglacjalnych, rozcięte dolinami rzek - Bug, Broczysko, Tuchełka i Wymakracz. Dominującymi formami i ukształtowania terenu są równiny wodnolodowcowe. Powierzchnia sandru opada na południe i południowy zachód. Teren Nadleśnictwa jest mało zróżnicowany pod względem budujących go utworów geologicznych. Utwory akumulacji lodowcowej zajmują prawie 95% powierzchni nadleśnictwa, w tym niemal 80% obszaru stanowią terenu zbudowane z piasków sandrowych.

Klimat Niziny Mazowiecko-Podlaskiej ma cechy klimatyczne Wielkich Dolin. Charakteryzuje go duża amplituda  średnich rocznych temperatur, dość nagłe przejścia w porach roku oraz niewielka ilość opadów. Średnia roczna temperatura wynosi 7-7,5st. C. Okres wegetacyjny trwa tu ok. 210 dni, a średnia suma opadów w tym regionie wynosi 560 mm.
Dominującym typem siedliskowym jest Bśw (47%) i BMśw (34%). Na większości siedlisk gatunkiem panującym jest sosna. Charakteryzuje się ona cennym rodzimym ekotypem, wywodzącym swój rodowód z pierwotnych lasów Puszczy Białej.

W zasięgu terytorialnym nadleśnictwa znajduje się wiele elementów środowiska, cennych z punktu wiedzenia szeroko rozumianej waloryzacji przyrodniczej.